NIEPAMIĘĆ

Czy widzisz ten...żal ?
Pat­rz... to ...Ja !
Łzy skrap­lają się we mnie,
zat­ra­ciłem na zaw­sze siebie.
Już...nie is­tnieje !
Ob­da­rowa­ny obojętnością,
żyłem w niej,
a obojętność ta z bólu już tyl­ko
śmieszy.
Czy poz­na­jesz to...cierpienie?
Pat­rz...prze­cież to... Ja !
Łzy i śmiech, go­rycz i ból,
miłość i sen, zdra­da i...
krzyk !
I nic, nic nie ma już znaczenia,
bliżej mi do...śmier­ci niż...is­tnienia !